Zawsze się módlcie
„Zawsze się módlcie” (Łk 18,1) – to jedno z pouczeń Jezusa. Faktycznie… zarówno słowami jak i własnym życiem – pokazał nam, że pełnia wiary ujawnia się właśnie w modlitwie. Cóż… trzeba przyznać, że w naszej codzienności często spychamy ją na margines naszych zajęć a niejednokrotnie też traktujemy jako przykry i nudnawy obowiązek. Czym zatem jest?
Oznacza wiele różnych rzeczy dla wielu różnych ludzi. Może być wstawiennicza, skruchy, uwielbienia, dziękczynienia, prośby czy opłakiwania itd. Każdy bowiem powód jest dobry by pogadać z Bogiem i poświęcić Mu chwilę z naszego dnia. Jednak uważam, że jak we wszystkim w życiu, tu też należy zachować równowagę. Życie nie powinno się zamienić w ciągłe odmawianie pacierzy. Nie na tym to polega… Można się przecież modlić w różnoraki sposób. I co najważniejsze – w myśl hasła – kiedy trwoga to do Boga – nie musi to być tylko modlitwa „awaryjna” z jednym hasłem przewodnim: POMOCY!
Najbardziej wartościowe modlitwy to te, które sami tworzymy. Dlaczego? Bo są nasze. Najbardziej autentyczne i szczere. Czasem wypowiadane głośno, a czasem pozostające tylko w pokładzie myśli. Nie zawsze w miejscu do tego wyznaczonym. W samochodzie, na spacerze, po odebraniu dobrej wiadomości, gdy pochylamy się nad śpiącymi dziećmi by je pobłogosławić…
To nie muszą być słowa… Do modlitwy tak naprawdę możemy zaliczyć każdy nasz uczynek podyktowany miłością czy bezinteresowną pomocą drugiemu człowiekowi. Bo to przecież też jest otwarcie się na Boga. Powodów i okazji jest tysiące… Znaleźć potrzebę i umieć je wykorzystać to inna sprawa.
Czym modlitwa jest dla mnie?
Na pielgrzymce, ku mojemu zdziwieniu odkryłam, że w tej nieustannej modlitwie zawiera się istota pielgrzymowania. Że potrzebne są mi dni, w których będzie ona najważniejszym zajęciem. Taki reset umysłu. Te kilka dni mają mnie duchowo odnowić, przemienić… zawrócić z niewłaściwych dróg czy otworzyć oczy na rzeczywistość, którą tam zaczęłam nagle inaczej postrzegać. Bo jakże często nasza modlitwa to zwykła paplanina ubogacona jedynie w pobożne prośby i życzenia… Tam też uświadomiłam sobie, czym modlitwa jest a czym nie jest. Nie suchym i mało świadomym odmawianiem pacierza (choć są tradycyjne modlitwy, które uwielbiam i odkryłam też, że mogą stanowić niezwykłe bogactwo).
Jest moim spotkaniem z Bogiem. Moją świadomą obecnością wobec Niego. Ta chwila trwania w modlitwie jest ulotna, zdumiewająca czasem i chyba nie da się jej wyjaśnić w pełni. Czasem spokojna ale często też w emocjach (tak.. nie zawsze się z Nim zgadzam i czasem się z Nim kłócę…). Czasem głośna, ale przeważnie cicha, pozostająca jedynie w myślach. I przychodzi moment, że mówię do Niego całą swoją duszą. Wtedy nie potrzeba już żadnych słów. Jest już tylko trwanie przed Nim. I radość. Na pielgrzymce łatwiej to dostrzec. To fascynujące, ale Jego obecność tam jest wręcz namacalna. Zero patosu. Naprawdę tam jest. Tak po prostu…
No dobrze, ale rodzi się pytanie… po co nam modlitwa?
Moja Mama wielokrotnie mówiła mi, że „aby życie było dobre, potrzebna jest człowiekowi dobra modlitwa”… Pochylę się nad tym zdaniem, bo niedawno całkiem odkryłam jego nowy sens . 40 lat prawie żyłam w świadomości, że moja nieobecność na niedzielnej Mszy Św. może być ujmą dla Pana Boga. Że nie wywiązałam się z czegoś co powinnam była zrobić. Tylko… czy aby na pewno tak jest? Czy Pan Bóg potrzebuje naszego uwielbienia? Przecież bez względu na to, czy modlimy się bardziej czy mniej gorliwie, czy częściej czy rzadziej… Bóg ani mniej ani bardziej Bogiem nie będzie. Jego doskonałość jest pełna i kompletnie nie zależy od tego czy odmówię pacierz przed snem… Więc skoro nie Panu Bogu to komu potrzebna jest modlitwa?
…aby życie było dobre, potrzebna jest człowiekowi dobra modlitwa…
No właśnie! Człowiekowi! Potrzebna jest nam.
Czy zaniedbując modlitwę okradamy Boga? Nic bardziej mylnego! Okradamy nas samych z tego pięknego doświadczenia i łaski bycia z Nim. Bo to modlitwa przywraca wartość słowom i naszym pragnieniom. A najpiękniejsze jest to, że taka świadoma modlitwa w swej najdoskonalszej formie nie potrzebuje w ogóle słów. Staje się bowiem sposobem bycia, że nagle całe nasze życie – przeżywane świadomie w obecności Boga – coraz bardziej okazuje się być jedną piękną modlitwą…
Maria – pielgrzym